Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΣΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ (ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ)

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsyd9m0hbRRsnHw_kON4bCakrh6ms6xsE7mNEcD3jjLwv8Ehpvf3sQq0DcoPkgM_Vv8QfT2AWVr62dqd64KCOI9Gk-f5Uwx48ZwbEtOZ0farmdGWInPR6XxnQNFhhagkDEktWvbQLaRqc/s1600/4.jpg

Από την α ραψωδία εμφανίζεται η Πηνελόπη, σύζυγος του Οδυσσέα και μητέρα του Τηλεμάχου. Κατεβαἰνει από τα δωμάτιά της όταν ακούει το τραγούδι του Φήμιου  και αναστατώνεται. Δεν ήταν μόνη, τη συνόδευαν οι δυο της βάγιες. Κι όταν κοντά με τους μνηστήρες βρέθηκε, η θεία γυναίκα, στήθηκε στην κολόνα εκείνη που κρατεί στερεή τη στέγη,

τη λαμπερή μαντίλα της τραβώντας γύρω στα μάγουλά της. Κι ενώ πιστές οι ακόλουθες, δεξιά κι αριστερά, της παραστέκουν, εκείνη δακρυσμένη μίλησε στον θεϊκό αοιδό:

"Καλέ μου αοιδέ, που με τα τραγούδια σου ευχαριστείς τους ανθρώπους, διάλεξε ένα άλλο τραγούδι κι όχι αυτό του Οδυσσέα, γιατί σπαράζει η καρδιά μου στο άκουσμα και μόνο του ονόματος του ανδρός μου, που τόσα χρόνια είναι μακριά μου."

Μετά όμως την αντίδραση του Τηλέμαχου κατάπληκτη η Πηνελόπη αποτραβήχτηκε στην κάμαρή της, κρατώντας μέσα της τη συμβουλή του γιου της. Κι όταν ανέβηκε ψηλά στον θάλαμο, με τις ακόλουθες μαζί, έστησε θρήνο για τον Οδυσσέα, το ακριβό της ταίρι, ωσότου η Αθηνά, τα μάτια λάμποντας, κλείνει τα βλέφαρά της, σταλάζοντας ύπνο γλυκό. 

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5wm05lh3th1kusgEwdA5EolmCVvQs5XMKG5WrOBslQU4FZxTYc3CC9pedgy6XEktgM2dsD6lrYIC-irBbYb9As8S0gzv9HxYrtHdbu6PUFKSIBQYuvGqRJYCDuW8VMBzpv6HeOcpK5Tw/s1600/FlAthenaPenelope.jpg

Θα υπάρξουν και άλλες εμφανίσεις της Πηνελόπης αναβλητικό δόλο του ιστού,που  κερδίζει επιπλέον φήμη και καλό όνομα παραπλανώντας τους μνηστήρες. Η βασίλισσα της Ιθάκης εξομολογείται στον ξένο ότι το κλέος της θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο, αν με τον νόστο του ο άντρας της έβαζε τέλος στο πολύχρονο ἄχος της, εξοντώνοντας τους αλαζονικούς μνηστήρες, που όλα αυτά τα χρόνια την πολιορκούν παρά τη θέλησή της. Στο υποθετικό κλέος της Πηνελόπης εμπεριέχεται και πάλι ο δόλος, καθώς, όπως εξομολογείται στον μεταμορφωμένο ξένο της η περίφρων σύζυγος, ποθώντας τον άντρα της, αναβάλλει τον δεύτερο γάμο της με το τέχνασμα του ιστού, σκαρώνοντας κι αυτή δόλους. 

που κάθε φορά θα επιβεβαιώνουν την αφοσίωσή της στον άνδρα της και το γιο της, κυρίως με τον
 

  

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRHEblWorAP325GaVbwU4PAqPGYVZIj0lZFn1YOarMVpYezlU7UtzU0HeDi05VmadXRGgdD5qDG0DcAPvGcFhFKx3Z355GvfHUUo60i1hv4XMh0gJspVcF_wdBeqeqGt9bKKEVK-AR4Qs/s1600/Pinturicchio%252C_Return_of_Odysseus.jpg

Και φτάνουμε στη σκηνή της αναγνώρισης των δύο συζύγων.  O κορυφαίος αυτός αναγνωρισμός κλιμακωμένος σε τρία στάδια και δραματοποιημένος με το παιχνίδι της ειρωνείας, με τις αμφιταλαντεύσεις και τις πονηριές της Πηνελόπης, με την κατανόηση, το παράπονο και το παγίδεμα του πολυμήχανου, δεν χαρακτηρίζεται μόνο από ομορφιά και χάρη, αλλά και αναδεικνύει τον ποιητή, ακόμη μια φορά, βαθύ γνώστη τόσο της αντρικής όσο και της γυναικείας ψυχολογίας και ικανό να την προβάλλει με τρόπο που συνδυάζει το φυσικό με το αληθινό. 

Η αναγνώριση του Οδυσσέα από την Πηνελόπη και ο «Μικρός Ἀπόλογος» ψ 89-38Ι

"Παράξενος μου φαίνεσαι. Θυμάμαι πολύ καλά πως ήταν ο άνδρας μου πριν φύγει για την Τροία.

Και συ Ευρύκλεια στρώσε το νυφικό κρεβάτι έξω από την κάμαρα"

Στην αντίδραση του Οδυσσέα που αποκαλύπτει απαραγνώριστα σημάδια, που μόνο οι δυο τους γνωρίζουν, βούρκωσε,  χύθηκε στο μέρος του, τα δυο της χέρια πέρασε στον λαιμό του, φίλησε το κεφάλι του και απαντά:

"Μη θυμώνεις μαζί μου και μη με παρεξηγείς,  εσύ που έχεις τόση φρόνηση αλλά και κατανόηση για τους άλλους ανθρώπους.

Οι θεοί έπαιξαν παιχνίδια μαζί μας και μας εμπόδισαν από φθόνο να χαρούμε τα νιάτα μας και την αγάπη μας.

Από φόβο μήπως κάποιος με εξαπατήσει για το συμφέρον του, δεν έδειξα την αγάπη μου νωρίτερα.

Αγαλλίαση πλημμυρίζει τώρα την ψυχή μου.

Τώρα πια είμαι δικιά σου και θα παραμείνω για πάντα. "

Οι δυο τους πρώτα χόρτασαν αγκάλη και φιλί, 

και τώρα χαίρονταν με λόγια που ιστορούσαν μεταξύ τους. Εκείνη, θεία γυναίκα, τα πόσα στο παλάτι τράβηξε, έχοντας μπρος στα μάτια της το μισητό σινάφι / των μνηστήρων· και εκείνος τις δικές του περιπέτειες. Στο τέλος ύπνο γλυκός  τον έπιασε, κι έλυσε τις φροντίδες της ψυχής του.

http://www.mlahanas.de/Greeks/Mythology/RM/OdysseusPenelopePrimaticcio.jpg